NIEZAPOMNIANY ŚLAD
autor: Krystyna Walas Bugajczyk
jesteś dla mnie młodym chłopcem
a ja tylko osiemnaście czuję lat
znów wracają do mnie z tobą
tamte chwile ,tamten świat
biegniesz śnieżną znów aleją
mą stęsknioną chwytasz dłoń
sosny wkoło z nas się śmieją
moja , twoja siwa skroń
zabić miłość to szaleństwo
w smutku żyła wiele lat
choć inaczej już smakuje
jej nie może zwiędnąć kwiat
nie liczymy już na ilość
lecz na jakość i na smak
już kochamy bardziej mądrze
by pozostał po niej ślad
autor
Eugenia
Dodano: 2012-02-20 20:13:26
Ten wiersz przeczytano 422 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
"Moja,twoja siwa skroń"To ostatnia miłość,nie wolno
jej stracić!Pozdrawiam serdecznie+++
"zabić miłość to szaleństwo" tak to obłęd... dobrze
się czyta
tak.....im człowiek dojrzalszy, tym bardziej liczy na
jakość ...a nie ilość miłości - prawda
Pięknie o tej dojrzałej miłości. Taka chyba jest
najbardziej smaczna. Pozdrawiam:)