Niezwykła chwila
Nie umiem dziś pisać wierszy
Jestem w poezję uboga
Jak zamknąć moje uczucia
W tak przecież zwyczajne słowa
Nie mogę opisać czułości
W jej delikatnej naturze
Choć dotyk Twój tak ulotny
We mnie wywołał dziś burzę
Czułam się tak wyjątkowa
Widząc odbicie w Twych oczach
I głos Twój i pocałunki
Śnić mi się będą po nocach
Na skórze czuję Twój zapach
Na ustach zaś skroplił się smak
Jak wrócić teraz do życia
Wtopić się w szarość, no jak?
autor
Nula.Mychaan
Dodano: 2008-04-18 13:17:13
Ten wiersz przeczytano 650 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Ach te niezwykłe chwile...wiersz bardzo ładnie
wyszedł,tyle w nim serca,uczuć a to chyba
najważniejsze...zakończyłaś wiersz pytaniem na które
tylko ty możesz odpowiedzieć,pamiętaj jednak że po
tych cudownych chwilach,pozostały ci piękne
wspomnienia,one Cię otulą i poprowadzą dalej.
Zmysłowa tresc wiersza, rozbudza w czytelniku pewna
namiętność . A więć spełnia swoja rolę - zwraca na
siebie uwagę.
I kto to mówi, że nie potrafi pisać wierszy, przecież
zrobiłaś to tak wprawnie oddając uczucie, że nie wiem
czy zrobiłabym to lepiej. Brawo.
A ja myślę, że umiesz pisać poezję bo wiersz ten
napisałaś tak pieknie, że mi dech zaparło. Tak zawsze
piszę, gdy wiersz mi sie podoba. Ten jest piękny.
Ostatnia zwrotka - rewelacja a tam ! cały wiersz super
! super !
myślę, że jednak masz dar przekazywania swoich uczuć!
Przepiękny wiersz przepełniony miłością.
nie wtapiaj się w szarość..........bądź tęczą....tak
jak teraz
ładnie, trochę kokieteryjnie, bo moim skromnym zdaniem
napisałaś i umiesz pisać wiersze.
Razem z wiosną i nastrój wiosenny, rozkochania,
rozmarzenia...wierszyk tak lekki, że chce się go
nucić. Ma troszkę akcentów sentymentalnych z leciutką
melancholią, ale to tak bywa w zauroczeniu, w
rozmiłowaniu.
najpierw myślałam, że piszesz o rozstaniu, ale okazało
się, że o tym, co ciągle trwa.. śliczne wyznanie, a co
do zwyczajnych słów - to one najbardziej trafiają do
drugiego człowieka