O Nimfeo

Na zawsze pozostanie, żal za tymi co odchodzą gdy juz nie ma ich

spoczywała na łożu bezładna
zabójczo chora
atoli była ładna
nadeszła jej pora

Ojciec zawodził nad córcią
Mać sie nie odzywała
siedziała zdegustowana
łza niewinnie dygotała

Wtem jej uśmiech agonia zdeptała
niedojrzała dziewczyna zasneła
słow pare dodać chciała
odeszła zbyt piękna nimfea

na pochówku familia szlochała
zniknęło szczęście obłudne
w ubolewaniu rodzina została
życie uciekło żmudne

mimo iż rok przeminął od tamtej chwili
wciąż słyszę skrzypek granie
młode serce nad śmiercia kwili
ta melodia jej hymnem się stanie

ku Twej pamięci Nimi.

autor

Intris

Napisany: 2007-08-23 Dodano: 2008-08-20 17:38:49

Ten wiersz przeczytano 1281 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Nieregularny Klimat Mroczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie