Noc

Zamykam oczy ...

Kolejny dzień mija smutną aurą
Noc samotna odkrywa swoje karty
Nad łzami potokiem płynące po poliku
Wzruszenie szczęścia nie ma tu miejsca
Ja odchodzę myślami gdzieś daleko
Wiatrem uciszone korzenie smutku
Patrze na pryzmat świata sercem skruszonym z kamienia
Kolejny dzień przyniósł zaskakujące wrażenie
Bliskości ciała do wodospadu płynącego lawą
Uchronić chcę kawałek siebie
Od nieporozumień życia doczesnego
Zmierzając nocy kres potępienia
Ulewa zmywa ze mnie wizerunek śmierci

... z prośbą aby ich już nigdy nie otworzyć

autor

Kacorek89

Napisany: 2009-10-11 Dodano: 2010-01-21 22:29:40

Ten wiersz przeczytano 621 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie