Nocne wspomnienia

"Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni, niż leżąc w łóżku, z naszymi tajemnicami i wewnętrznym głosem, którym żegnamy lub przeklinamy mijający dzień" Jonathan Carroll

A mnie kto nauczy żyć?
Kochać prawdziwie a nie śnić?
Kto moich modlitw wysłuchuje,
szeptanych co noc, kiedy świtu wyczekuję,
Błądzących bez celu słów i łez czystych,
gorących żali i spojrzeń mglistych.
i choć serce gore,dusza łka,
nie ustaje nadzieja lepszego jutra.

autor

labrouillard

Dodano: 2010-05-23 13:24:30

Ten wiersz przeczytano 631 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie