Nostalgia
Powyrywane kartki z kalendarza,
jak drzewa pozbawione liści.
Tamci ludzie w prochowcach,
kobiety w barwnych kremplinach,
wywołują w sercach wspomnienie.
I dawne ,stare chodniczki,
uliczki zapomniane przez lata.
Parki,co majem i mimozą pachniały,
ta muzyka ,co w nas tańczyła.
Gdzieś żyje wciąż echo tamtych dni,
tamtych lat,które z czasem powraca.
Nostalgia z rozrzewnieniem nas wspiera,
z wiarą,że wszystko powróci na nowo?
Wiara i nostalgia pociesza serce,
duszę pociesza,przynosi radośc.
Powrócmy raz jeszcze do tamtych lat,
one odeszły bezpowrotnie...niestety.
Przepraszam najmocniej za brak polskich czcionek..;(
Komentarze (1)
Witaj Piotrze. Nostalgia i rozrzewnienie.