Nostalgicznie
Tak mało nas razem, tak mało we dwoje,
że teraz naprawdę o jutra się boję.
Codzienność przysłania nam światło
księżyca,
nie można się życiem do końca zachwycać.
Jesienna szaruga zawitać chce w progi,
my gości nie chcemy ponurych i
chłodnych.
Za dużo by mogli namieszać w
przestrzeni,
więc teraz koniecznie musimy coś
zmienić.
Dlatego dziś pragnę, by wziąć cię za
rękę
i ruszyć alejką po miłość i szczęście,
lecz nie mów mi proszę, że czasu znów nie
masz,
bo jutra nastąpią i z nami, i bez nas...
Zostawmy po sobie jesienne marzenia,
niech patrzą i milczą wczorajsze
zwątpienia,
a jeśli na sercu powieje nam chłodem
kochajmy się dalej jak wtedy i potem...
18.09.2019
autor
Maria Sikorska
Dodano: 2019-11-06 19:20:59
Ten wiersz przeczytano 1542 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
Witaj Mario:)
Wiersz aż płynie przy czytaniu i aż szkoda,że tak
krótki:)
Myślę nad "chce,chcą" w drugiej.Jakoś tak mi się
zlewają niepotrzebnie.Chyba zbyt blisko siebie.Ale to
tak tylko po mojemu,może mi się wydaje:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Piękna jesienna melancholia. Pozdrawiam cieplutko.
Dziękuję Mario, to jest konkret.
Tak myślałam, ale nie byłam pewna.
Jest bardzo płynie, tylko proszę dostawić 1 przecinek
tu "nastąpią i z nami, i bez nas..."
bo "i" się powtarza.
Ładnie, rytmicznie, z nadzieją
i zastanowieniem nad przemijaniem.
Pozdrawiam.
"lecz nie mów mi proszę, że czasu znów nie masz,
bo jutra nastąpią i z nami i bez nas..." - mądrze
powiedziane.
Pozdrawiam
No cóż-jesień tak ma ,że wzbiera w nas melancholia,a w
wierszu pięknie przekazana...pozdrawiam.
Z przyjemnością czytam cały wiersz, a szczególnie
zakończenie.
Pozdrawiam Mario :)
Świetny plan. :)
Podoba mi się.
Piękna melancholia z rytmicznymi wersami.
:)
Bardzo ładny, rytmiczny melancholijny tekst. Msz warto
przemyśleć te wersy
"Jesienna szaruga zawitać chce w progi,
my gości nie chcemy, co wnosić chcą chłody."
Może zmienić na
"Jesienna szaruga podchodzi pod progi,
my gości nie chcemy, którzy wnoszą chłody." albo
inaczej? A może jest ok, tylko jak zwykle marudzę.
Miłego dnia:)
Piękny wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)
Jesień, wbrew pozorom, nastraja do takich właśnie
refleksji :-) O lepszych dniach, pełnych miłości.
Pozdrawiam z podobaniem :-)
Piękny wiersz. Miłość dodaje skrzydeł. Łatwiej szarugi
znosić...Dziękuję za odwiedziny. Wysyłam moc
serdeczności:))