Nowy szlak
Express zdarzeń
przemknął gdzieś
ponad głowami
zataczając łuk
stanął w pól
drogi
nabrał powietrza
aby ruszyć
ponownie w szlak
zmienił kierunek
wśród gwizdu
błyszczących
złotych kół
przemienił czas
przebytych stacji
a teraz wśród
odnowy
przetacza ciężar
mozołu dźwiga
trud
w pióropuszach
blasku
skłębionych chmur
przemyka
express
zdarzeń
30.07. Poprzednie
stulecie
czy to aby nie znowu ślepy zaułek czasu…
Komentarze (20)
sorki gościu - najpierw przeczytałem wiersz kolejny
-"tyś moim... ble ble" - miazga . Ale ten jest
superzasty - treść i myśl i forma - BRAWO
Chwile są najcenniejsze - warto je łowić i zbierać
pomimo innych zdążeń.
ciekawie nazwałeś,etapy w życiu, przebytą stacją,która
czas zmienił,idzisz do przodu nie zważając na trud
jaki ze soba niesiesz.
ciekawy wiersz ciekawe stwierdzenie...express
zdarzeń...
Bajeczny ten nowy szlak, pozdrawiam Cię.:)
...delikatny i bardzo gleboki wiersz...mozna go
interpretowac na rozne mozliwe sposoby i duzo o nim
mowic....czas ucieka nam miedzy palcami...bardzo
czesto nie zauwazamy tego,co istotne w zyciu,a czasami
nie chcemy zauwazyc,bo ten ciezar nas przerasta....czy
chcemy czy nie kazdy ma jaks misje do spelnienia i to
jest najwazniejsze...cale ludzkie zycie to "expres
zdarzeń"...pozdr...:)
Wcale nie musimy nigdzie pędzić - zawsze można się
zatrzymać, wyciszyć, pobyć ze sobą... Niech inni się
spieszą. To zależy tylko od nas samych.
ładny wiersz o życiu że nieraz z szybkości trzeba
zwolnić nabrać nowych sił aby drogę dalszą przebyć
może inną trasą Dobry wiersz w wymowie o zmianach w
życiu
/czy to aby nie znowu
ślepy zaułek czasu…/ Wiesz....pomyślałam o tym
samym po lekturze wiersza! Zaczyna brakować czasu na
marzenia, życie...
No wlasnie: pedzimy niczym express, mijane stacje
przemykaja przed oczyma, czasem pociag zatrzyma sie na
chwilke i dalej pedzi, jak zycie, gorzej, bo bez
rozkladu jazdy i nie wiadomo, do ktorej stacji dotrze,
szczesliwej czy nie. A ja stawiam veto! Chce wysiasc z
pociagu! Upatrzylam sobie przytulna stacyjke, ktorej
imie "szczescie" Cichutka stacyjka, bez wiekszych
krzykow, ale taka przyjemna i chcialoby sie tam na
dluzej zatrzymac!
Jakby chcialo sie zatrzymac express zdarzen i wysiasc
jak z pociagu.Po cóz jechac na końcowa stacje a tu
jeszcze tyle do zrobienia.
My, ludzie tak jak Express ciągle zmieniamy kierunki i
szukamy drogi.
No tak ,to jest szlak wydarzeń w naszym kraju ,bo
mniemam że to miałeś na myśli.
Ciężki ten ciężar odnowy i z wiekim mozołem go
dźwiga,ale możemy i my mu troszkę pomóc ,nie
opuszczając rąk wobec trudności.Głęboka treść --
dobry.
expres zdarzeń .....świetny wiersz i na czasie.
Pomysłowo porównanie przemijania do ekspresu czasu.Tak
to prawda, tak to wygląda.Wiersz ciekawy,pobudza
wyobraźnię