W nowym mroku
Noc rozłożyła się na świerkach.
Nie pytam gwiazd co rok przyniesie,
(Nie wierzę w gwiazdy) może święta
następne razem...lato, jesień?
A może przyjdzie taka wiosna,
co spije z nas ostatnią zieleń?
Mogliśmy teraz. Mogłeś zostać.
(No widzisz, smutek znów gęstnieje).
A tyś mi tylko podarował
sny - od księżyca stokroć bledsze.
Zasypiam tuląc twoje słowa,
choć ich na pamięć nie znam jeszcze.
Zosiak
Komentarze (56)
Przepiękny wiersz, w moich ulubionych
klimatach...Warto jest wierzyć w gwiazdy
Zosiu...Pozdrawiam serdecznie w Nowym Roku...
Wiersz pełen melancholii lecz nawet poczucie
samotności można pokonać, najczęściej problem tkwi w
nas samych. Gwiazdy przyniosą nadzieję na lepsze
jutro:) Pozdrawiam serdecznie!
wiersz dobry, starannie zrymowany, przepełniony
smutkiem...tęsknota to zły kompan zwłaszcza w
Święta...pozdrawiam serdecznie
Noc rozłożyła się przy świerkach.
Nie pytam roku co przyniesie.
Nie wierzę w lata. Może święta
Następne sam znów...lato,jesień?
A może przyjdzie taka wiosna,
co spije z nas ostatnie tchnienie?
Mogliśmy teraz. Mogłaś zostać...
Popatrz - noc ciemna i nie dnieje...
A tyś mi tylko darowała
sny - stokroć od księżyca bledsze
Jak mgła poranna się rozwiałaś
Po co te słowa pisze jeszcze?
Jurek
Wow! ReedDżej! Ładny nick.
Życzę szczęścia w Nowym Roku, a może...zapytaj gwiazdy
co rok przyniesie (?)
Pozdrawiam :)
Samotność jest dobra ale tylko we dwoje. Ciekawie o
niej. Pozdrawiam:)
Wiersz ciepły, myślę że to gwiazdy jednak,
przyczyniły się do tak lirycznej weny.Pozdrawiam
Och, jak pięknie :)
niech Nowy Rok rozjaśni mrok - wiosna zielenią świat
okryje :)- pięknie i tak ciepło a przecież o
samotności- brawo, brawo biję - pozdrawiam:)
Podobno nie można napisać dobrego wiersza jeśli autor
nie wyjdzie poza własne emocje...podobno. Jest
strasznie ckliwie, jak dla mnie, ten księżyc i
wysłużone w poezji gwiazdy... Na plus - dbałośc o rymy
(nie wszystkie), bez literówek, no i rytmiczny.
Miłego...
Zosiaczku - wszystko zatem przed Tobą:) Nie ucz się na
pamięć, niech sam zagada:) I smutek odpędzi na cztery
strony świata. Udany, fajny wiersz. Pozdrawiam
cieplutko.
Słowa Cię słuchają.
Dziewczyno, pięknie piszesz.
Melancholijnie i tak ciepło.
Bardzo ładny, urokliwy wiersz.
Pozdrawiam:)
i w mroku można znaleźć pociechę, a samotność potrafi
smucić...piękny wiersz, pozdrawiam
Bardzo lubię Twoje ciepłe, subtelne wiersze Zosiu:)