Nutki

Spadły nutki z strun skrzypiec na posadzkę tunelu,
wprost pod nogi wędrowca który zmierzał do celu.
Kilka innych odbitych od marmurowej ściany
przygarnął stary kloszard śmierdzący i pijany.
Potem szedł by odgrywać swego życia parodię
wygwizdując pod nosem przygarniętą melodię.

Koło skrzypka ukradkiem przemknął chłopiec nieśmiały,
a te nutki tłumami wciąż w kałużę wpadały.
Pewnie wstyd go ogarnął, że miał pustkę w portfelu,
a chciał wrzucić do puszki grosz za koncert w tunelu.
Na ulicy śnieg kopny i okrutna zawieja,
a tu koncert dla dziwki i nocnego złodzieja.

Dla podróżnych, a także dla miejscowych co w tłoku
przez tunel zasuwają idąc do swego bloku.
W uszach białe słuchawki, wzrok wpatrzony w smartfony,
a smyk nutki rozrzuca ze strun gestem szalonym.
Ktoś zatrzymał się chwilkę, inny wrzucił dwa złote,
a nuty wciąż spadały i mieszały się z błotem.

Nagle zjawił się żandarm z mroźnym sercem i głuchy.
Przegnał skrzypka a wraz z nim trzy sprzedajne dziewuchy.
Przykrył szum piękne dźwięki, gwar zabił estetykę,
buty zdeptały resztkę nut i piękną muzykę.
Tylko czasem bezdomny brudny i obolały
wygwizduje te nutki co mu w sercu zostały.

autor

Gminny Poeta

Napisany: 2021-02-07 Dodano: 2021-02-07 09:18:43

Ten wiersz przeczytano 976 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie