Obarczony czasem

Wiersz napisany pod wpływem jednego z utworów Jacka Kaczmarskiego

Obarczony czasem,obarczony trudem
sam sobie kreatorem doświadczanych zdarzeń,
opętany checią,wspierany rozumem
pożywiam się treścią napotkanych wrażeń

Przemierzam ochoczo codzienne szarości
bo znajdzie się w końcu jakaś dla mnie gradka
rozumiem bezradność,konam z bezradności
gdy chcąc niechcąc czyjaś bierze mnie na świadka

Zakładam namiętnie przyłbicę milczenia
bowiem słowa dawno już niewiele znaczą...
ona gdzieś za drzwiami liczy się z sumienia
bo rachunkow liczyć przecież nie ma za co

Przyglądam się temu jak namiestnik Boga
i duszą mą targa nieznana dziedzina
to co mam przy sobie rzucam jej bez słowa
od niej wszak zależy czy z sobą wytrzyma

Włóczęga gdzieś przy moście żebrze na łyk wódki,
ale przecież dom jemu,nie wódka potrzebna
można by powiedzieć:patrzcie to są skutki
tyle że postawa taka dość jest wredna

Nierozwiążę Jego dzisiaj Ja niedoli
może parę groszy na wódkę mu rzucę
wódka gdzieś na chwilę zapomnieć pozwoli
a kogoś kto nie chce i tak nie pouczę

Czymże jest ta moja bez końca tułaczka?
pamiętnikem żywym ludzkiej Ja niedoli?
czuję się jak życia spóżniona sprzątaczka
co zamiata tylko to co już nie boli

Choć sobie kowalem,młotem i kowadłem
nie znam ja umiaru,ni wstrzemiężliwości
czym wyblakłym ogniem?,czy też wiecznym żarem?,
czy dziwnym wyjątkiem wsród rodu ludzkości?

autor

peter12

Dodano: 2008-03-16 11:08:52

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie