OBŁĘD

Twój wiersz to dla mnie definicja samotności w tłumie
i dobrze sobie z tym poradziłaś, przecież to czysty
obłęd jak zauważasz.

kanaliki... korniki drążą kanaliki, scieki wpływają
pod prąd, rażą.

podoba mi sie ten tekst - bez dwoch zdan - szczegolnie
puenta - rozgramia - pozdro

Ponoć każdy przybiera swoją maskę czy chce czy
nie-pozdrawiam!

Nie jesteś drewnianą lalą to i korniki Cię nie
zeżrą:))) Masz duszę, czuć ją w Twoich wierszach.

Tak już jest, że chodzimy po świecie niezauważani i
nie zauważając a na domiar tego staramy się ingerować
we wnętrze drugiego człowieka.

Niezły sposób na życie,ale moim zdaniem mimo że obłęd
to na przeciek u Ciebie nie wygląda..powodzenia

Masz rację,czasem można wpaść w obłęd,pozdrawiam.

Obłędny wiersz, pozdrawiam:)

Uważam że w tym temacie jesteś wielka mhmmmmmmmmm tu
Twoja ekspresja aż uderza z takim ogromnym hukiem i to
jest to ...bravo !!!! Sylwia ...Pozdrawiam jak zawsze
serdecznie:)

Twoje wiersze są krwiste i wyraziste, lubię ten sposób
pisania, tak różny od mojego. Z łatwością przenosisz
myśli z wersu w wers i łamiesz moje poczucie estetyki
w tak korzystny sposób. Dziękuję za szkołę.
Dodatkowo niesamowity zmysł wewnętrznej obserwacji,
nie wszystkim dostępny.

Obłęd to tytuł o zwyczajach ludzkich trafny Często
wbrew wkładają rację swoje w innych nie dbając o ich
uczucia i stan psychiczny Bardzo dobry +

mniej kontrowersyjny, ale i tak...:)

Żyjemy na granicy obłędu, a krok w którąkolwiek stronę
nie daje gwarancji, że w niego nie wpadamy...

Niezły sposób na życie,ale chyba dopuszczasz wyjątki?