Oblicze

mój pierwszy wiersz, do mojej pierwszej miłości

Narysuję Twój portret na papierowym tle
Tempy ołówek szkicuje litery- śmieszne znaczki, które znaczą tak wiele.
Powieszę go na ścianie, którą jestem otoczona...
osaczona...
osamotniona...

Twój portret jest już gotowy,
jeszcze tylko mój podpis jak nieznanej osoby.
Właściwie po co tu moje imię
to może tylko zniszczyć magię, która z tego obrazu bije.
Ale może kiedyś Ty go znajdziesz- nie przypadkiem
jak butelkę z listem w morzu samotności.
Odnajdziesz, przeczytasz, zrozumiesz
i dzięki temu podpisowi będziesz wiedział jak kimś ogromnie ważnym dla mnie byłeś, jesteś, będziesz...

autor

anonimka

Napisany: 2004-12-09 Dodano: 2004-12-12 16:02:09

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Obrazkowy Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie