Obłoki i ocean
"Obłoki to rzeki, które poznały ocean" Paulo Coelho
Spoglądały obłoki
z wysokiego błękitu
w oceanu magiczny szafir
i szeptały cichutko:
"W swej potędze nas przytul",
a on szumiał, że nie potrafi.
Zasmucone pobladły,
wiatr nad rzekę je zagnał,
dmuchnął w oczy, wybielił pyski
i ujrzały toń wody,
co rozlała się w bagnach,
zaglądając obłokom w myśli.
Poszarzały jak niebo,
strach ogarnął je nagły,
bo w odmętach tonąć nie chciały.
Rozpłakały się deszczem
i wraz z rzeką spłynęły
w oceanu przestwór wspaniały.
autor
wielka niedźwiedzica
Dodano: 2014-04-10 21:31:00
Ten wiersz przeczytano 1672 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
Niebo przeglądało się w oceanie! pięknie:)