Obudzona ze snu

Jesli tak budzi sie milosc ja ide jej szukac hmmmmmmm
na ta cudowna lake...Karolu zawsze udaje sie Tobie
omotac czytajacego ;)...z usmiechem Ola.

..lekko pisałeś i nieco za bardzo...dodałeś słów
jakbyś rozsypał makowe kropeczki o dużo za dużo ...nic
z poza nich nie widać.Wiersz jednak magiczny,
czarodziejski...mnie on zaczarował..:>

To wspaniale uczucie, jak milosc idzie do nas! Wtedy
czujesz taka sile i energie, ze moglbys gory
przenosic! Mala uwaga: lubie znaki. Uwazam, ze lepiej
sie czyta i czuje poezje! Ale to taka skromna uwaga
poczatkujacej!

Świetnie opisane to, co potrafi zrobić miłość dla
ludzi...odkrywa nowe horyzonty, pozwala dostrzec
rzeczy wcześniej nie zauważone :)

Mnie to nie rusza, w obrazach nie ma magii, zdarza sie
podejrzana gramatyka: chmury po (?) blekicie, bardzo
dziwne. W sumie przepoetyzowane.

Dołączam się do słów zachwytu. Śliczna poezja pięknem
przepojona...

Miłość obudziła się ze snu, upiękniając wszystko
wokół:) pięknie...

Ładny impresyjny obrazek bez udziwnień.

Piękny wiersz... Tylko miłość potrafi takie czary
rozsypywać wokół... Dobrze, że się obudziła :)

Pachnie w moim pokoju Twoim wierszem...Pięknie.

Czytam Twoje wiersze, ale tym mnie zaczarowałeś...
czuję w nim ciepło płynące prosto z serca...

miłość jest piękna i pobudza, potrafi nawet czynić
cuda, uskrzydla i na wyżyny wznosi, a potem...
chciałoby się, zostań na zawsze poprosić.