odbiciem
w odbiciu serca
schną na wietrze blizny
serce w wyobraźni
ukryte pomiędzy drzewami
iskrzą się złociste łzy
w świetle świec
gdzieś w oddali zapłonął krzyk
skryć się w ramiona
chwytając silne dłonie
uchwycić chwile
sercem zapisać tętniące ulice
ukryć odbicie wewnątrz natchnienia
Komentarze (9)
Anna dziękuje miało tak być literówka się wdarła
@ krystek masz rację z nadzieją chwytać każdy dzień
Krzychno tak masz rację tak miało być silne
Larisa dziękuje
Sturecki miło mi to słyszeć masz rację autorka chce
schwytać chwile
Zosiak dziękuje
Aniek dziękuje
Jasna dziękuje
Pozdrawiam serdecznie:)
Uroczy wiersz, który skłania do refleksji...
Trzeba do niego wrócić.
Dużo serdecznych, jasnych pozdrowień przesyłam:)
tyle emocji , pięknie
Ładnie.
Pozdrawiam :)
Jest poezja w tym odbiciu emocji, gdzie serce kryje
się w wyobraźni, łzy iskrzą się w świetle świec, a
krzyk słychać gdzieś daleko. Autorka chce złapać
chwilę, trzymając się mocno, próbując zapisać
pulsujące ulice sercem i ukryć odbicie wewnętrznego
natchnienia.
(+)
W sercu rodzi się nadzieja...
Metaforycznie o emocjach człowieka.
Nastrojowo i subtelnie!
Serdecznie Cię pozdrawiam
Witaj Dominiko:)]
Nadzieja jest zawsze:)
Domyślam się,że miało być "silne" dłonie:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Z nadzieją trzeba chwytać chwile, by pozostały we
wspomnieniach. Ślę moc serdeczności i uśmiechów:)
Ładnie, klimatycznie
(chwytając sile dłonie- nie miało być silne?)