Oddając się zapomnieniu
Znowu podarowałeś mi,
czerwone korale jarzębin,
w nich siła miłości tkwi,
płynącej z serca głębin.
Otuliłeś ciepłym słowem,
wplecionym między wersy,
malując nowe obrazy,
coraz śmielsze.
Jak w akcie kochanków,
w romantycznym uniesieniu,
z zapachem polnego rumianku,
oddając się zapomnieniu...
/EN/
Dziękuję za dobre rady - poprawiłam :)
autor
Isana
Dodano: 2014-09-02 12:12:45
Ten wiersz przeczytano 2342 razy
Oddanych głosów: 51
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (55)
zapomniec sie, bardzo erotyczne wyrazenie mocnego
uczucia ...
podoba mi sie
pozdrawiam
-- miłość można przeżywać, albo o niej marzyć.. dla
mnie to drugie, choć może kiedyś... pięknie...
-- pozdrawiam już prawie weekendowo... :)
Twój wiersz nasączony romantyzmem i miłością zasługuje
na Tytuł - pozdrawiam
pięknie i romantycznie, bardzo na tak:) miłego dzionka
Pachnąco i kolorowo wygląda Twoja miłość.Ładnie
Pozdrawiam
Piekny wiersz ,pozdrawiam serdecznie
Rozmarzyłam się.Bardzo ładny wiersz.Pozdrawiam:)
Można się rozmarzyć:)
Ładnie, marząco o miłości. Zastanawia mnie tylko
zwrot: coraz bardziej śmielsze. Czy to zamierzone?
Pozdrawiam.
Ładny,romantyczny,ciepły wiersz:)
Serdecznie pozdrawiam
takie słowa leczą zagubione dusze,ukłony
Ciepły, romantyczny, miłosny wiersz. Pozdrawiam.
Piękne korale, chciałabym takie:).I cudowna miłość:).
Pozdrawiam:)
Piękny wiersz!
Dwa najpiękniejsze ducha stany,
to kochać i być kochanym!
Pozdrawiam!
Podoba mi sie Twoj cieply, ladny wiersz:)