Z oddali..

Ciemną nocą leżąc sama myśli sobie pewna dama:
"Wróć mój miły, wróć z oddali, bądź bliziutko swojej Pani".
Ona tęskni, płacze, szlocha..
Chce jemu powiedzieć jak go bardzo kocha.
Lecz na nic są jej prośby szczere.
Wszystko w myślach zostawiła, powiedzieć mu prawdę się wstydziła.
Obawy były duże, jak w lecie burze.
Nie chciała zniszczyć jego marzeń, nie chciała zmienić przebiegu zdarzeń.
Leżąc sobie cichuteńko, myśląc o nim nieustannie, wyobrażała sobie ich wspólne życie, które miało być piękniejsze niż ślub w Madrycie.
Rymować nie umiała, choć bardzo się starała.
Wiadomość mu wysłała, w której napisała to co myślała.

Zapraszam do komentowania innych moich wierszy.

autor

ajc...

Dodano: 2013-01-20 19:33:20

Ten wiersz przeczytano 1096 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie