Oddech
Coraz szybciej pędzi - spóźnić się nie
może
Coraz więcej żąda - wciąż mu czegoś mało
Coraz chytrzej działa - bo nie chce być
gorszym
Coraz głośniej krzyczy - by go usłyszano
W tym ogromnym pędzie, oddychać nie
umie.
Zatwardziałe serce, jest niedotlenione.
Dusza, choć tak ważna- wcale się nie
liczy
brak jest jej powietrza, więc powoli
kona...
autor
Finesa
Dodano: 2018-02-15 04:06:19
Ten wiersz przeczytano 776 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Fajnie i ciekawie:)pozdrawiam cieplutko:)
To jest świetne pozdrawiam serdecznie;)
Ładnie i obrazowo :)
Pozdrawiam :)
Niezwykle obrazowy wiersz, podoba się :) Pozdrawiam
serdecznie +++
Obrazowo. Prawdziwa "Zadyszka":)
Miłego dnia:)
https://www.youtube.com/watch?v=dGJwKBcdhH0
Gonitwa szczurów, już nie oglądamy się za siebie byle
do przodu, po trupach. Zatrzymaj
się spojrzyj za siebie, w duszę, po co?
Pozdrawiam Fineso.
Pogoń za kasą na manowce nas wodzi, a życie powolutku
z każdym dniem uchodzi...
Przekaz bardzo dobry i prawdziwy. W ciągłym pośpiech
zapominam o ważnych rzeczach. Pozdrawiam :)
pędzimy przez życie tylko dokąd ? zwolnijmy i żyjmy o
to jest nasz cel życia
bardzo dobra refleksja - w tym dzisiejszym pędzie
gubimy to co jest najważniejsze:-)
pozdrawiam
Dobrze oddana rzeczywistość. Coraz więcej takich
przykładów jest wokół nas.
Pozdrawiam:)
++:))
errata: tylko w 5.i 6. wersie.
Przepraszam za pomyłkę:)
Bardzo dobry wiersz.
Miłego dnia, Fineso:)
______
Bez przecinków w 4. i 5. wersie.
to prawda- w tym pędzie do rzeczy zatracamy dusze.