W odmętach losu...

Kamieniem w duszy sumienia..
W okowach własnej niemożności..
Niespełnione serca pragnienia...
Zniewolony w swej samotności..

Niepewny szlak istnienia..
Rozgrzane ślady uczucia..
Rzeźba wiecznego marzenia..
W sercu dłutem wykłuta...

Wezbranym potokiem chwil...
Ucieczką w los nieznany...
Tysiące straconych mil..
I czas beztrosko oddany...

Bładząca myśl zmęczenia..
Utartym szlakiem krąży..
Kruszysz twardość kamienia...
Bez pewności czy zdążysz..

Bo życie to taka farsa...
Nigdy do końca nie wiesz..
Czy nadejdzie Twoja szansa..
A może nic już dla Ciebie...

autor

AndyB

Napisany: 2004-02-16 Dodano: 2004-10-19 10:13:58

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie