Odmijanie

Puk, puk, aaaa, stuk, puk, uuu... czyli
strojenie instrumentów: serca, słuchu, wzroku, dotyku i...
zaczynamy!

...

Tak dotykaj marzeń, jak się ostrze głaszcze. Wspominaj to tylko, co wspomnień najdalsze.
Kochaj siebie za mnie. Choć to niemożliwe, czego nie wypowiesz wywoła lawinę.
Nie słuchaj, gdy mówią że trzęsie się góra. Nocą bez dotyku tak tylko drży skóra.
Zaklinam Cię deszczem, słońcem nade wszystko - miej oprócz mojego resztę w myślach imion!
Poznawaj po śladach, których nie zostawię. Po jesiennych liściach w rozlipconej trawie.
Gdy się zaczynają ostatnie czereśnie i na razem jedzone wciąż jeszcze za wcześnie.
A kiedy już samej będzie Ci zbyt ciężko - wezmę Twoją samotność i odejdzie ze mną,
będzie się we mnie tęskniła za Ciebie, z moją samotnością całować pod drzewem
w wieczorze, co razem nie były nam dane. W gwiazd zapatrzenie aż po mgły poranne,
gdy przepadnę z nimi nim rozwieją jutro, by Tobie bez swojej nie było już smutno.

---
https://m.youtube.com/watch?v=v5oFnlweR_4&f eature=youtu.be


Chciałem dać jak zwykle przy niedzieli limarki z (p)odpowiedzią, ale sam ich jeszcze nie odgadłem i nie byłbym pewn co odpowiedzieć, gdyby ktoś odgadł którąś pierwszy.
Życzę udanej niedzieli i już ostatniej tej zimy :)

autor

Adaś Szopen

Napisany: 2018-03-18 Dodano: 2018-03-18 00:34:09

Ten wiersz przeczytano 1295 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie