***(odsypiałam pożółkłe godziny)
odsypiałam pożółkłe godziny
gdy ty ścierałeś sen z powiek
teraz nocami zajmuję się
liczeniem gwiazd z nadzieją
na powrót wirujących westchnień
czas utkany oczekiwaniem
łagodzi szczypiące miejsca
między nami
soli było zbyt dużo
niezrozumienie buduje fundament
dla niezbyt pewnych myśli
poddajesz w wątpliwość
czy istniejemy dla siebie
autor
sisy89
Dodano: 2022-01-17 15:33:31
Ten wiersz przeczytano 1655 razy
Oddanych głosów: 58
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
Zosiak
Dziękuję za odwiedziny :)
A smutno lubię :)
Pozdrawiam serdecznie!
Smutno :(
DoroteK
Właśnie...
Dziękuję i pozdrawiam :)
to prawda, boli zbyt dużo soli...
Sotek
Alka
Kazimierz Surzyn
Dziękuję za miłe komentarze, pozdrawiam serdecznie :)
Smutne, refleksyjne wersy, pozdrawiam ciepło.
Bardzo wzruszające wersy. Niestety czasem sól staje
się skałą nie do rozbicia.
Czasami niestety jest tak jak piszesz. To co powinno
być piękne i co powinno osładzać nam życie, przynosi
słony smak.
Pozdrawiam
Marek
Bardzo dziękuję za miłe słowa, komentarze oraz
refleksje :)
Pięknego dnia, pozdrawiam!
Joasiu, nie można nie zgodzić się z Twoimi słowami,
miłość wpleciona w życie czasami ma posmak soli.
Bardzo podoba mi się Twoja melancholijna poezja, która
ma w sobie dużo empatii:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech zostawiam,
Ola:)
Śliczny, delikatny wiersz:)
Piękny wiersz i jakoś tak bliskie mi wersy...
chyba czasami trzeba od siebie nawzajem
odpocząć...super określenie
" między nami soli było zbyt dużo" bardzo przemawia do
wyobraźni
A w związku najważniejsze zrozumienie w przeciwnym
wypadku drogi się rozchodzą...trafnie ujęty
temat...pozdrowionka.
Nietuzinkowo i poetycko
podane zwątpienie.
Pozdrawiam ciepło, Joasiu :)