Odszedłem do piekła

...nie ma większego bólu niż serce które czeka…

2006-10-27
odszedłem by piekło na kolanach przemierzyć
żebrać o miłość i ciepła krztynę
cierpieniom moim przygląda się Pan
zatroskana jego twarz
wie jaki w sercu nosze ból
jak cierpi dusza moja

jeszcze otulam się płaszczem nadziei
osłaniam ledwo tlący się uczucia żar
na ciele czuję zimne dłonie smutku
towarzyszy już tak długo
wierny kompan
nieodłączny cień

udręczony wpatruję się w dal
oczami bez wyrazu widzę twoją twarz
w oddali słyszę cichy głos
szept odchodzącego Anioła
obraz rozpływa się jak mgła

trzepot skrzydeł czarnego jeźdźca
zbliża się tak szybko
tchną lodowatym oddechem
rozkwitłe rano kwiaty miłości
pokrył zawiści szron
umierają tak cichutko
tak jak moja nadzieja

Panie zlituj się nad umęczona duszą
zabierz mnie na Edenu skraj
pociesz obrazami szczęśliwych chwil
pozwól przeżyć je jeszcze raz
na nowo szansę daj
błagam cię

pozwól uśmiechem powitać
każdy nowy dzień
bo łez już brak
tchnij na nowo nadziei żar
naucz miłości od nowa
daj pokochać znów

podnieś z kolan rozpaczy
o nic więcej nie proszę
za wszystkie chwile zwątpienia
wybacz mi

Tristan350

autor

Tristan350

Napisany: 2006-10-27 Dodano: 2006-10-28 00:15:24

Ten wiersz przeczytano 587 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie