okruchy
Okruchy(depresja)
Pozbieraj okruchy młodości
I zrób z tego bukiet
Niech będzie on żródłem radości
Kiedy ogarnie Cię smutek.
Jak barwy jesieni się mienią
Żółcią,brązem,czerwienią
Zachwycaj się wszystkim dokoła
Zobacz jak świat witalnością woła.
Po takim wzniosłym manifeście
Siadasz w fotelu i myślisz
Przeciesz nie stoisz na podeście
Nie wiesz wszystkiego i często się mylisz.
Świat jednak jest piękny i kolorowy
Pomimo jego wad
Bądź na jego urok gotowy
I ciesz się z tego co dał Ci świat.Iwona
.D.20.09.2009.
To tylko słowa a życie pokazuje
figę!!!!!!!!!!!!!!
autor
Iwona Derkowska
Dodano: 2009-09-20 19:03:17
Ten wiersz przeczytano 811 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Pierwsza zwrotka-super, rymy ok, w drugiej już gorzej,
tzn. rymy dobre tylko przydałoby się zmienić szyk
wersów, żeby były naprzemienne.W trzecierj kłuje rym
myślisz-myloisz, wydaje sie byc tym samym wyrazem,
chociaz tak nie jest.Mozna z całego utworu zrobic
przyzwoity 9-zgłoskowiec. Przesłanie wyraźne, tu cel
osiagniuety na 1005, technicznie tylko poprawić.
Pozdrawiam@
Ostatni wers wiersza zaprzecza wszystkiemu...szkoda,
bo wiersz jest bardzo ładny i daje dużo do myślenia...
Pozdrawiam :)
tak...to są tylko słowa, a zycie płata figle
Bardzo ładny, ciepły wiersz... tylko dopisek ''To
tylko słowa a życie pokazuje figę!!!!!!!!!!!!!!'' jest
pełen rozczarowania i goryczy...