Okruchy miłości
Dlaczego jesteś taka wspaniała,
Moje myśli ku Tobie się skłaniają,
Uwodzisz mnie, odważna i śmiała,
Uciekam przed snami co mnie ścigają.
Dlaczego ukrywam moje pragnienia,
Ciskam je mocno, daleko w kąt,
Zmieniłaś sens mojego istnienia,
Porywa mnie silny gorący prąd.
Dlaczego ja brnę wciąż dalej bezwiednie,
Nadziei już nie mam lecz się nie
poddaję,
Kiedy to minie, kiedy wreszcie zblednie,
Zbieram okruchy, które los mi daje.
autor
Wolnywniewoli
Dodano: 2007-01-03 00:04:39
Ten wiersz przeczytano 574 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.