Okruszki piasku…
Witam serdecznie wszystkich,ciągnęło mnie do Was,a wiersz dedykuję Tobie.
Znalazłem jantar na morskiej plaży
Falą gładzony z rysą jej twarzy
Który potrafi spełnić marzenia
Wskazać kierunek i sens istnienia
Wziąłem go sobie i trzymam w dłoni
Już każda myśl ma za myślą goni
Co mam z nim zrobić ,oddać głębinie
I czasem zmazać myśl o dziewczynie
Co uśmiech miała o każdej porze
Gdy słonko grzało ,szumiało morze
Nawet gdy niebo deszczem płakało
W oczach jej zawsze muzyką grało
Dzisiaj gdy piszę słowa z oddali
Czuję że w sercu płomyk się pali
Może i kiedyś buchnie płomieniem
Popiołem zostanie ,lub wszystko
zmieni…..
Komentarze (38)
niechaj ten pomyk płonie, niechaj wszystko zmienia,
ależ się rozmarzyłam, miłej niedzieli Justynie :)
wspomnienia pozostają w nas
mimo upływu lat:)
pozdrawiam:)
pięknie i romantycznie, rozmarzyłam się
miłej niedzieli Justynie :)
...dzięki...upojnych przeżyć smakowych...pozdrawiam
Piekne romantyczne strofy Bardzo mi się podoba
Pozdrawiam serdecznie ze Sląska
Pozostala tesknota i plomyk w sercu.
Niech nigdy, nie zgasnie.
Bez Milosci, nie ma tesknoty i odwrotnie.:)
Ladny romantyczny, wiersz,
Milo, ze wrociles., na Portal.:)
Ja też lubię takie romantyczne strofy...pozdrawiam
serdecznie
moje klimaty pełne romantyzmu i nadmorskie obrazy
pozdrawiam
pięknie romantycznie ....wszystko przed Tobą a
bursztyn zachowaj on przyniesie Ci szczęście:-)
pozdrawiam - dziękuję za miłe słowa :-)
*Dzisiaj gdy piszę słowa z oddali
Czuję że w sercu płomyk się pali*
Piękne strofy i efekt wspaniały
pięknie się też czyta Pozdrawiam Justynie
Bardzo interesujący wiersz.
Dawno Cię tu nie było
Witaj Paweł,
Piękny wiersz, a jeśli chodzi o ten płomyk - długo
jeszcze będzie się palił (tak myślę). Pozdrawiam
serdecznie i życzę, pogodnego weekendu. Dziękuję, za
bardzo sympatyczny komentarz:)
Ogrzej ten jantar i może elektrostatycznie sam zacznie
przyciągać ))
Płomień w sercu się pali...
Buchnie płomieniem,,,
Trzeba wierzyć i marzyć
Ładnie :)
kuć żelazo póki gorące...niech się ogień rozpali