Ona
Mojej Poetce napiszę słowo,
takie, co jest z milczenia.
Mam je w zamyśle, użyję ściśle
na wszystkie jej spojrzenia.
Na duszę, która aksamitem -
daje mi miękkość serca.
Z Taką Poetką - myśl moja cała -
chcę stawać na kobiercach.
Na tych dywanach, kwietnych i wonnych -
gdzie słowa są jak perły -
chciałbym z mą Weną zawsze przystawać
i takiej byłbym wierny.
Moja Poetka, takie ma oczy,
że żadne słodkie wersy,
nie są mnie w stanie tak zaobłoczyć,
przez nią mam piękne...niesny...
niesny.
Wandzie Kosmie, za inspirację wierszem " Poetka", dziękuję.
autor
Goldenretriver
Dodano: 2022-07-16 17:27:45
Ten wiersz przeczytano 1063 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Dobry jest świat, w którym poetki stają się inspiracją
takich wierszy :) Dziękuję za ponowne wyróżnienie i
pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo ładnie.
Pozdrawiam:)
Piękny!
Piękny wiersz.
Dziękuję Wszystkim za czytanie.
W pełni uzasadniona admiracja,
pozdrawiam serdecznie:)
Piękny wiersz dla prawdziwej Poetki.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ciepły wiersz o prawdziwej Poetce.
Pozdrawiam serdecznie :)
Inspiracja podyktowała całkiem ładne wersy ;-)
Pozdrawiam ;-)
Potwierdzam prawdziwość tekstu, bo Wanda POETKĄ jest.
uf niesamowicie.... membramuje w mojej głowie...
refleksja jakże jedwabista na poezji chmurkach
wiersz godzien inspiracji
pozdrawiam
:)