Ona chce a Bog nie

Slowem smierc zakoncze moj akt istnienia
Daleko od was daleko od tych co kocham
Bede w zupelnie innym swiecie
W ktorym nic zlego na mnie nie powiecie
Nie bede juz smutkiem, łza wylana przez zycie
Bede promykiem slonca na niebie tam daleko....

Teraz kiedy ,,chce", kiedy wiem, nie boje sie
odejsc na ta druga strone
Gdzie skapana w smutkach obmyje swe dlonie
nekatrem szczescia i zapomnienia
Co obmyje tak bardzo raniace wspomnienia

Wiesz...zawsze moglo byc pieknie
Zawsze istniala nadzieja
przysloniata ciemna strona lecz istniala...
Mimo iz sil juz nie tyle sie mialo
U mnie kochac znaczy teraz kochalo

Zamkniete serce na wszystkie spusty
Dusza juz nie czyta bo grzech ma
Dlatego chce odejsc
tam gdzie bede ja
prawdziwa JA

autor

mili87

Dodano: 2004-12-28 11:00:18

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie