A ona wciąż

Dziś znów tam pójdziesz... po co ?

karminowe usta, zamglone oczy
i ławka pod kasztanem
jak co wieczór
z bolesnym przykazaniem
rozdarte serce i wilgoć na policzku
dobrze wiesz, że to nie rosa... za wcześnie
i cóż kobieto... spuściłaś marzenia ze smyczy
dzierżysz w ręku kaganiec...
to nie jest klatka
a ty nadal przebaczasz
i chodzisz aleją nocami

a co jeśli zabiorą ci ławkę?

autor

Takaradosna

Dodano: 2006-11-02 07:17:36

Ten wiersz przeczytano 393 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie