One dwie

Kiedy cierpisz
ja cierpię też
Powiedz proszę
dlaczego tak jest?
Dziś mnie ogarnia smutek
lecz ty o tym wiesz

Twoje usta milczące
oczy tak smutne
jak moje

Czasem...
nie daję już rady
to trudne
wciąż czuć za dwoje
dlatego zrywam sie
by uciec
lecz coś pęta mi nogi
nie mogę dalej biec

Łączy nas
nierozerwalna więź
Myślę
Jedyną ucieczką
będzie śmierć

Zasypiam z tą myślą
ale kiedy budzę się rano
dostrzegam twoją twarz
tak cudownie roześmianą
i pozostaję
by dzielić z tobą szczęście
a potem pytać
Co zdarzy się jeszcze...?

Nie traktujcie tutaj śmierci dosłownie.

autor

Elif

Napisany: 2001-09-19 Dodano: 2007-10-14 20:55:37

Ten wiersz przeczytano 524 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie