Oni
Często są na miłość za młodzi
Na przygodę co się życiem zwie
Zły los nie raz im w szczęściu
przeszkodził
Ich wspólne drogi rozchodzą się
Czy zostały wspomnienia wspólnych dni
A co z pamięci im uleciało
Może tylko czasem sny
Opowiedzą co się z nimi działo
Przecież nie zawsze było źle
Był czas bez łez i bez rozpaczy
Trudno wyrzucić z serca gniew
By chociaż jeden raz...wybaczyć!
Komentarze (6)
To też są moje klimaty.Takie wiersze leżą mi długo na
sercu.Super.
Bardzo ładny wiersz,moje klimaty,pozdrawiam
serdecznie...
Ładny wiersz. Jeden raz, myślę że każdy wybaczy.
Pozdr.
Wybaczać zawsze warto, bo żyć z urazami zachowanymi w
sercu, jest trudno. Pozdrawiam ślicznie.
Żeby wybaczyć, trzeba zrozumieć! Pozdrawiam!
ale wybaczyć trzeba koniecznie, inaczej już tylko
ruina...