[***]/Opętany.../
Opętany przez miłość, zapamiętany w
tęsknocie.
Rzucam się i szamocze z własnym ego...
Niszczę sam siebie i nie potrafię
dociec,
Jak żyć bez uśmiechu Twego.
Tylko destrukcja, burza i dreszcz...
Spływam... Wszystko przecz!
I cisz... I ciemność...
Łapie oddech... Chodź ze mną,
Przez mgłę, niepamięć.
... Jak karuzela światem zakręć.
Pozbieraj mnie, sklej
Jak nadpaloną fotografię zakonserwuj.
Jakoś tak najniedoskonalej...
Częstochowa, 26.11.'11 r.
autor
Wiesiu
Dodano: 2011-11-26 21:40:05
Ten wiersz przeczytano 727 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.