opuszczenie
idę sama...
myśląc o domu...
ogarniają mnie wspomnienia...
myślę o dawnych czasach...
nikt nie wie, że...
straciłam swą duszę dawno temu...
kłamiąc zbyt długo...
powiedział, że ma dość...
za bardzo się starałam...
powiedział, że ma dość...
stojąc na własnych nogach...
pamiętając o kimś...
kogo zostawiłam w domu...
zapominam o życiu, do którego
przywykłam...
zapominam o ludziach, których
zostawiłam...
muszę uciec gdzieś daleko...
nie potrafię wrócić do miejsca...
w ktorym powiedział mi...
że jestem jedną, wielką pomyłką...
teraz gdy stoję tu sama...
pogrążona w zapomnieniu...
muszę nauczyć się żyć...
na własną rękę...
kłamiąc wtedy...
myślę, że i ja miałam dość...
jednak, mówiąc prawdę...
on pierwszy powiedział, że...
ma już na prawdę dość...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.