Ostatni Mohikanie

Jeszcze siedzą i trwają
Przyzwyczajeni do pracy
Orzą ziemię , plony zbierają
Z każdym rokiem miej ich
Powoli niewidocznie się wykruszają

Dzieci w innym żyją świecie
Praca na roli ich nie cieszy
Nie widzą tu dla siebie przyszłości
Ziemia ironicznie nie daje chleba
Idą tam gdzie pieniąc gości

Trzeba się z tym pogodzić
Ludziom odważnie spojrzeć w oczy
Młodzi nie będą biedować
A my-tak miało być
Na ojcowiźnie będziemy żyć

autor

stefan2230

Dodano: 2011-05-08 10:02:44

Ten wiersz przeczytano 402 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie