Ostatnia podróż

Poświęcone konią z transportu

Podróż kończąca się przez okrucieństwo
Bezmyślni ludzie dumni z siebie
Stoją nad koniem wierząc w zwycięstwo
Na szczęście on jest już w niebie

Mówili, że go kochają, lecz kłamali
Oddali bezbronne zwierze oprawcy
Ogromną ciężarówką po nie przyjechali
Pozornie niby normalni sprzedawcy

Kto nie widział piekła niech sobie wyobrazi
W środku na pół martwe konie
Ich piękne ciała całe zakrwawione
Tutaj ich zaufanie do człowieka płonie

Koni dawniej złote grzywy
Teraz plącze się w nich strach paniczny
Koni niegdyś wzrok tak żywy
Teraz bardziej smutny, anemiczny

Przez tęczowy most przejście wymodlone
Z głową uwięzioną w kratach umierały
Końskie dusze wcześniej zamówione
Trudno uwierzyć, że człowieka kochały

Za miłość do człowieka oddały życie

autor

Brenesel

Dodano: 2007-07-14 21:51:46

Ten wiersz przeczytano 730 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie