PAMIĘĆ
"Między ciszą a ciszą"..
łuny rozpalonych zniczy obudziły
cmentarze,
ludzie skuleni przemijaniem,
pochowali swoją pamięć w kołnierzach
płaszczy
( ktoś przyszedł pożyczyć
zapałki…)
z nagrobków płyną wypominki,
psalmy śpiewa powietrze; śp. za dusze
śp.,
szum liści wiruje wtórem – na wieki
wieku,
wiatr przygasza płomienie,
niezwykłych miejsc ogniki palą się
żalem,
cienie nocy wracają na czoła,
wspomnienia tamtego czasu
wiele serc ciągle czeka,
zciszone słowa na dźwięk imion,
niejedne drzwi skrzypną na dole,
kroki pod drzwi przyjdą…
( kto to wie czy jutro jest w nas )
smutek skrojony w kromki,
dla mnie jego cząstki,
dla ciebie rozrzucone paciorki
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.