Pamiętam...

Pamiętam jak przyszłam do Ciebie i błagałam byś wrócił...
Byś me serce na nowo do życia przywrócił...
Łzy same po policzkach spływały...
a usta bezsilnie "wróć" szeptały...
Przez chwilę nie mogłam oddychać...
Tchu mi brakowało...
a ciało całe przy Tobie drżało...
Serce jak oszalałe we mnie biło...
lecz to i tak nic dla Ciebie nie znaczyło...
Przyniosłam Ci serce w darze swe...
chciałam by już na zawsze było Twe...
A Ty nawet mnie nie przytuliłeś...
Tylko dumnie twarz odwróciłeś...
Moim sercem bezradnym tak bardzo wzgardziłeś....
Oschły i nieczuły na moje słowa...
Powiedz, gdzie podziała się Twoja bohaterska mowa?
Gdzie się w Tobie to serce podziało...
które tak bardzo kiedyś kochało?
Dlaczego wtedy gdy odchodziłam
nawet mnie nie zatrzymało...?

Słodyczkowi... "Miłość wie czym jest poświęcenie i największe poniżenie... Sa chwile gdy klęka na kolana, lecz mimo to jest odepchnięta i niechciana... Tak często po błocie chodzi, ludzie często jej plują w twarz,lecz ona nie myśli swego dochodzić i nie skusi jej żaden blask..."

autor

Aniołeczek

Napisany: 2005-11-15 Dodano: 2005-11-15 12:01:50

Ten wiersz przeczytano 555 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie