Pani, co szła na...

Dokąd te wichry prowadzą Ciebie,
O nieznajoma?-„Pod dobrą datą”!
Zechcesz? Pomogę, to może w niebie
Dobry uczynek zapiszą, za to...

Ona nie słucha moich wywodów,
Pełznie zygzakiem „prawie jak żmija”
Jeden do tyłu krok, dwa do przodu,
I na chodniku drzewa omija.

W pewnym momencie szach i mat,
Rąbnęła z pół pionu w drzewo!
Zachwiała się zrobiwszy siad,
Na cztery litery pod krzewem!

Sam byłem nieraz pod dobrą datą...
Pomogę pani.- Gdzie pani mieszka?
A ona do mnie-jestem Agata...,
Numer dwadzieścia, chodźmy na „Leszka”...

2005

autor

rubin

Dodano: 2006-04-24 20:49:56

Ten wiersz przeczytano 610 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie