Panie Boże przyjmij mnie z pokorą

Miejcie odwagę żyć dla Miłości, Bóg jest Miłością. ? Jan Paweł II (Karol Wojtyła)

Panie widzę twój cień z oddali
Jesteś niczym gwiazda migająca
Wulkanem ludzkich serc
Targających

Dobry Boże
W moim obłędzie podupadłam nieśmiertelnie
W twoim oczarowaniu topię się
A ty ofiarujesz drugie życie mi

Otwierając bramę anielskich legionów

Chylę przed tobą moją głowę z pokorą
Łagodnością błyszczysz swym królestwie
Czuję niewidzialną moc
Dotkniętą twoją dłonią

Ty jesteś moim światłem
Ukrytą świątyniom
Radością życia
I moim przekleństwem
Lecz ciebie Panie nadal miłuję

A kiedy twoja miłość jest przyjęta i otwierają się dla ciebie ramiona - wówczas proś Boga, niechaj ocali tę miłość od zepsucia, bo niepokoję się o serca po brzegi szczęściem wypełnione.

autor

astreja

Dodano: 2011-05-25 04:55:59

Ten wiersz przeczytano 798 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie