Panie Boże, zatrzymaj...

Za wielką, ceglaną ścianą
Stoi mała zagubiona dziewczynka
Bez bucików na nóżkach
I w podartych łachmanach.
Szuka w brudnych kałużach
sensu swojego życia,
lecz dostrzega tylko szare plamy...
Pochyla się nad każdym źdźbłem trawy
z nadzieją , że znajdzie w nim przyjaciela
Opuszczona...
Porzucona...
Zostawiona przez dalekich i bliskich.
Nieznajoma...
Wyciąga w górę brudną rączkę w geście powitania
I obserwuje z uśmiechem płynące obłoki
Dla niej każda chwila jest jak kwiaty na niebie
Niezapomniana...
Siada na ziemi i przygląda się szaremu napisowi:
" Panie Boże , Zatrzymaj Świat...Ja wysiadam"

słowa " Panie Boże, Zatrzymaj Świat...Ja wysiadam" zaczerpnięte są z " Dziecka Piątku" Małgorzaty Musierowicz

autor

Zyrafa

Napisany: 2006-03-10 Dodano: 2006-05-16 17:07:14

Ten wiersz przeczytano 4150 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie