Pany, szlachta!

Masz swój pesel? Nip posiadasz? No to się nadajesz!
Będziesz uprawiany. Czas utworzyć nową armię.
Stare wygi z fabryk, wyczerpały już baterie,
Pora tworzyć nowy skład. Skarbiec sam się nie zapełni!

A na podium życia stoją, Pan i Pan, samozwańcza szlachta,
Tak, ten bat jest na ciebie. Na wypadek, gdybyś chciał z wolnością się bratać.
Nie ma przebacz! Tu jest pieniądz, więc zabrakło miejsca na uczucia,
Jesteś wszystkim, albo nikim. Kolejka do przetrwania w świecie dzisiejszego luda.

Każdy chce coś znaczyć. Zarzynają się nawzajem,
Aby jutro było lepiej. Dla mnie! A ty spadaj!
Niewolnicze stada, co nie maja siły dzierżyć wolnej woli,
Niczym mrówki produkują towar pod banknoty.

Gęba krótko. Jam jest Szefem. A ty możesz odejść w każdej chwili,
Zdechnąć niczym pies pod płotem. Mam zapasy niewolników.
Nie wyczerpie się potęga gotowych do schylenia głowy,
Póki światem rządzi pieniądz. Póki nie wystrzelą wszystkie bomby atomowe.

Wizytacja w banku dusz. Jakże pięknie prosperuje,
Obóz pracy zwany Firma na Własny Panów Użytek.
Zadowolone brzuchy, spacerują między brudasami,
O to chodzi w życiu. Żeby żyć z męczennej pracy.

I tak w kółko, człowiek u Boga na krechę,
Włada ziemskim losem tysięcy ofiar systemu.
Faszyzm śmierdzi perfumami za tysiące,
Zjeżdżaj gnoju z drogi! Idzie Pan. No i weź się wreszcie do roboty!

autor

rebel

Dodano: 2010-07-15 06:26:24

Ten wiersz przeczytano 2518 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie