Paradoks

Gorącego podmuchu sen
Spowija tańczące piegi
Napawając bezgraniczną radością
Wszystkiego we wszystkim
Przebłyski budzą skrycie
Do ukazania się jawy
Jeszcze głębszego snu
Tak odległego, nierealnego
Już bardziej nie ma nic bliższego

To już tu
Spoczywanie w samym sobie
W bezczasowości nieograniczonej
Akceptacji i celowości,
Naturalność, odwieczny bieg świata
Bezprzyczynowa jedność

Śnić prawdziwy sen
Już wiem

autor

pkaminska

Napisany: 2006-12-29 Dodano: 2007-09-22 20:41:21

Ten wiersz przeczytano 548 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie