Pedzioł żech ci Bajtliku

Pedzioł żech ci syneczku
ażeś za smarkaty na cygaryty
i blank za śpikaty na kobiyty
starziku ty durch myślisz że jo jest smarkaty

Starziku!
jo już mom swoje dzieci
łod trzydzieści roków zech jest żyniaty
dziwia się tobie ze w twoich starych łoczach
mylisz mnie z moim a tyż twoim starczym bratym

Ty mie starziku mylisz z moim starszym synym
co to co tydzień tu przylatuje Tobie hasie wynieś
Jo zaś przyłaza tutej z wąglym i filipusami
tak my to rodzinnie wyrychtowali między nami

Ty mi nie pyskuj godo do mnie starzyk i ciągnie ta godka
przeca lepiyj wie wto starszy a wto łod środka
tyś się ciciotko na świat przylozł na samym blank końcu
nie byda się wadzioł, ida se poleżęć na słońcu

W mojej famili gdy się spotkało że starzikiem albo ze starką
całowało się ich w ręce tradycji dotrzymywalo się twardo
Szacunek dla antynatów boł z miłością dowany
łoni tyż dzieci szanowali ale tyż dowali szmary

Jest jak jest życie dalej się toczy pokoleniami
jest starzyk, jo jego synek i dalej w dzieciach
zyjemy pod tym samym nazwiskiem od wieków
to jest familia – to jest pierońsko wielko uciecha

Autor:slonzok
Bolesław Zaja
BolesławZajawwierszachcom

autor

slonzok

Napisany: 2017-01-28 Dodano: 2017-03-28 16:30:29

Ten wiersz przeczytano 309 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie