Perła życia
Zaszumiały gałęzie
leniwe
pąki chłoną słońce
zielono mi w tym raju
król przebiśnieg
zanucił wiosnę
wróble cicho
na dachu ćwierkają
w perle życia
starannie okryta
twoich ramion
otwartym morzem
jeszcze zimą
wykrzyczę... ROZKWITAM
autor
niebieskooka2011
Dodano: 2011-03-07 20:06:37
Ten wiersz przeczytano 686 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
zielono mi w tym raju....to ja też tam chcę :)))))
Dobre sobie, za kilka SZCZERYCH komentarzy pod
NIEUDOLNYMI w moim zdaniem tekstami innych
użytkowników dowiedziałem się od ,,światłej" autorki
że.. zabijam w ludziach uczucia (cokolwiek to znaczy).
Tak, jasne, może jeszcze odnajduję ich i morduję
cichaczem za ich grafomanię. :))) A pochwały przyjmuję
z na równi z krytyką, nie piszę ,,odwetówek" (chyba,
że za takie bzdury, jak ta o zabijaniu uczuć) ani
nieszczerych pochwał.
Widać, jak dojrzewasz :)
tylko Pozazdrościć wcześniejszej wiosny ;)
to jest ta pora właśnie, kiedy przyroda budzi
i przygotowuje do spełnienia życiowego posłannictwa,
przedłużenia gatunku.
Bardo miły wiersz, pozdrawiam
Cudownie,delikatnie i zmysłowo,pozdrawiam
Gdy chęci pójdą w parze z działaniem, to sie tak
stanie! Pozdrawiam!
ładnie :-) fajny rytm, faktycznie rozkwita pod koniec
:-)