Perły
Znalazłam sznur starych pereł
W głębinach kołyszącego morza
Lśniące niczym gwiazdy
Kroplami księżycowego blasku
Zobaczyłam radość
Przeplatane, łzami smutku
Stworzone przez bogini mórz
Bólem niesione ze sobą, piękno oraz grozę
Co trwa i olśniewa, jest tak samo
znikome?
Dla nas są radością, cierpieniem zarazem
Perły, co pięknem dorównują Wenus z Milo
Przypadkiem znalazły się na dnie morza
zburzonego.
Komentarze (5)
Piękne wspomnienie
Perły są ciekawym tematem :)
Witaj,,klimat smutku tęsknoty,ładnie,,pozdrawiam+++
Zawsze piękne i cenne,jak cudowne wspomnienia.
Pozdrawiam.
Perły jak wspomnienia mają coś z łez i coś z tęsknoty.
Pozdrawiam :)