pętla
przychodzi chwila
emocje uwięzione w pustyni niemocy
bezradnie kuli się intelekt
poszukując sensu
daremnie
stoję
próbując przeczuć
kluję wzrokiem zimną przestrzeń
wyciągam dłonie
dotknąć istoty
cofnij wzrok
uwolnij
Panie
autor
MEG
Dodano: 2013-02-16 16:16:21
Ten wiersz przeczytano 1298 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
przykuwa uwagę...czuję smutek i ból...tyle emocji