Pętlopisarz

Zanim do puenty poeta dotrze
zakręci piruety śruboskrętnie,
zastanawiając się, co też pocznie,
kiedy się słowem zapętli wstrętnie…

ale nikt nie chce wstrętopisarzem
zostać nazwanym... to byłby koniec
jego pisania w każdym wymiarze
i już na pewno na tejże stronie…

zakręcić trzeba by czytelnikiem,
najlepiej jednak , żeby nie spostrzegł,
co robi słowo ze śmiertelnikiem…
i jakie miewa śmiertelne ostrze.

więc nasmęciłam jak pętlopisarz,
ostrze coś tępe w ogóle nie groźne,
dlatego żaden tu ze mnie pisarz,
a wersy wcale nawet nie zdrożne…

na pewno jedno wyszło w tym wierszu
ta pętla przecież jest ukręcona,
a zły duch śmieje się - oj ty wieszczu
czyżby twa dusza była zduszona?…

autor

marcepani

Dodano: 2008-07-16 16:32:38

Ten wiersz przeczytano 559 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie