Pieśń kwiatu

Interesujący wiersz, od razu mi się spodobał.Jest
piękny jak końska grzywa.Pozdrawiam

Wywołuje baśniowe obrazy i nastrój. Miłej niedzieli.
:)

Noc świętojańska, jedyna w roku no i oczywiście
musiało zginąć słońca grzywą a czemu nie księżyca?
Podoba mi się balladowy klimat:)))

Po takiej nocy Misiaala.. nie dziw się:)
Dziś pora wypocząć:)

Dziękuję wszystkim gościom Kupałowego poranka:)
Wczoraj o świcie przeszłam się po zroszonej trawie (
boso oczywiście) i tak od słowa do słowa narodziła ta
pieśń:)

i jestem w domu, dlatego dla jasności przekazu w
końcówce napisałabym - jej jęk ginie słońca grzywą,
ale drugi wers ostatniej zwrotki wymagałby korekty, bo
jest o jęku
W tej wersji powyższej jest trochę zamieszania, stąd
moje kapryszenie

Misiaala, nie ginie Ona, tylko jej wołanie niesione
echem...

beorn nie mędrkuj:)szukam tu logiki...i sensu

Dzięki Beorn, rozśmieszyłeś mnie przed snem:))))

Niech żyje dosłowność i to nie do końca.
Przeca to noc ginie, jedyna taka w roku.

Och, smutna nie tłumacz, oczywiście, że może być
grzywą. Każdemu według potrzeb.
Kojarzenia wewnętrzną sprawą poety, zależne od
doświadzeń. Dla ciebie słońce wynurzające się zza
widnokręgu jest porośnięte obficie końskim włosiem, a
dla łysego to może być glaca płomienista, co
promieniami łyska.

no tak, ale czytając całość odbieram dwuznacznie, bo
jest to niby pieśń kwiatu, ale peelka biega po
polanie, ma w ręku kwiat, wzywa ukochanego i ona
ginie?

szukamy kochania jak kwiatu paproci , wiersz bardzo na
czasie bo noc Kupały , ale czy znajdziemy właśnie tę
wymarzoną? wiem jak boli rozczarowanie , piękny wiersz
, jestem z tobą

Czyż zorza budzącego się poranka nie jest grzywą
słońca...
Mnie się tak jakoś plastycznie kojarzy..
Dziękuję Misiaalu i pozdrawiam:)

Ginie słońca grzywą.???
ładny wiersz, ale końcówka mnie rozprasza i chyba się
pogubiłam