Pieśń życia

Słyszy ją w śpiewie
Oddechem wiatru nad świtaniem
Bezkresem nieba złotego, widzi pieśń w gwiazdach
Czuje ją w sobie, choć spisanej jej nie zna

Gdzie niebieść i żar się tli
Ostatnim szeptem spokojniej wody
Szumem szmaragdu lasu
Snuje nić życia, czyjegoś przeznaczenia

Zrodzona w dniu pierwszym i ostatnim czyjegoś trwania
Jutrzenką i zmierzchem, miłością i nienawiścią istoty
Człowiekiem się stała, życie nieznane jej dane
Pełne boleści i smutku, radości i uśmiechu...
...dobro i zło w jednym istnieniu

Kolejne wersy wiatr szepce mu do ucha
Następne linie nieznanej nikomu pieśni
Mówi las dziewiczy, wymawia trelami ptak
Nie skończy się sura, będzie trwać ponad wieki

Każde kolejne, następne, nowe życie
Kolejne smutne, lecz inne strofy człek dopisuje
Kreśli, zapisuje mowę świata...
...nazywa kolejne trwania

Czuje słońca błysk i deszczu chłodny dotyk
Dopóty jego serce czystym pozostaje
Słyszy lasu jęki, w powietrzu szuka rady
Wartkim wodom przygląda się zamyślony
Jest sobą, póki nie zasieje chciwości ziarna

I gdy śmierć po niego przyjdzie, z czarnym całunem w dłoni
Jeśli przetrwał w cnocie życie, jeśli widział istnienia kolej
Nie będzie się lękał, nie straci swojej wiary
I ostatnim tchnieniem powie...
...Dziękuję, Panie...

autor

Daga-mara

Dodano: 2007-05-10 18:31:30

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie