Piętrzą się we mnie..

Takie wiersze zawsze skłaniają
mnie do zadumy.
Pozwól więc, że pomilczę:}

Bardzo wymowny wiersz.

"Po szybie świadomości płyną strugi Twojego istnienia"
- o Bogu? kimś znaczącym? śmierci?
Trudno zgadnąć, ale wiersz pobudza do myślenia. Pewnie
każdy wyczyta z niego to co mu najbliższe :o)

Poprawiactwo wierszy jest tu nieznośne. Tez tego nie
cierpię. Popieram i rozumiem.

Wiersz ten nie podlega ocenie.
Przekazuje stan ducha i w tym jego siła i wartość.

Fragment:

"Po szybie świadomości, płyną strugi Twojego
istnienia." przekonuje mnie.

Jeszcze raz przepraszam za mój komentarz - zgłosiłam
do usunięcia.

Przepraszam.

Nie znoszę, gdy ktos przestawia szyk mooch wierszy. To
niewybaczalne, aby zmieniac cudze uczucia wedlug
swoich.